Μια κριτική των παικτών της ΑΕΚ μετά το ΑΕΚ-Άντερλεχτ

Μετά το χτεσινό παιχνίδι με την Άντερλεχτ και με κίνητρο τις κριτικές των παιχτών της ομάδας που διαβάζω δεξιά-αριστερά λέω να κάνω κι εγώ τη δική μου. Πιστεύω πάντως ότι για να ασκήσει κανείς κριτική πρέπει να την κάνει μέσα από τρεις διαφορετικές σκοπιές:
α. από τη σκοπιά του φιλάθλου
β. λαμβάνοντας υπόψη στοιχεία που βαρύνουν σε μια εμφάνιση (π.χ. απουσία ενός ποδοσφαιριστή από αγώνες, εμπειρία του, βοήθειες που έχει, γνώση της θέσης κλπ.)
γ. από τη σκοπιά του αντιπάλου, πως θα έβλεπε τους παίκτες αν ήταν οπαδός της αντίπαλης ομάδας
 
Ως εκ τούτου:
1. Σάχα: Εξαιρετικός
2. Πατσατζόγλου: Προέρχεται από τραυματισμούς και ελλειπή προετοιμασία. Είναι καλός με τη μπάλα στα πόδια αλλά αργός για τη θέση του ακραίου μπακ και χτες αυτό φάνηκε έντονα. Ίσως ως αμυντικός χαφ να είναι πολύ καλύτερος.
3. Ντάτομο: Δεν είναι καθόλου για πέταμα. Είχε να κάνει με τον δαιμόνιο Λεζέρ (μακάρι νά' χαμε έναν τέτοιο) και μ' ένα Λαγό που όταν κουράστηκε στέρησε τις βοήθειες στην άμυνα. Μην ξεχνάμε ότι είναι το τρίτο ή τέταρτο παιχνίδι του. Πιστεύω ότι σε 1-2 μήνες θα είναι πολύ καλύτερος γιατί δείχνει να ξέρει μπάλα. Φυσικά δεν είναι και Ντάνι Άλβες!
4. Νασούτι: Πιστεύω πως ήταν καλός και σταθερός, ακόμα κι όταν κυνηγούσε τη μπάλα έξω από την περιοχή εποπτείας του. Φυσικά δεν είναι στόπερ διεθνούς ακτινοβολίας. Πρέπει όμως να σκεφτόμαστε ότι τα ζεύγη των σέντερ μπακ έχουν ήδη αλλάξει φέτος πολλές φορές. Αυτό δεν βοηθά στη συνεργασία και φαίνεται κυρίως στις αλληλοκαλύψεις στις σέντρες των αντιπάλων, οι οποίοι χτες πήραν πολλές ανενόχλητες κεφαλιές κοντά στη μικρή περιοχή.
5. Μανωλάς: Στο ρόλο του σωματοφύλακα είναι πολύ καλός και πιστεύω ότι θα γίνει ακόμα καλύτερος. Έχει τσαγανό. Ισχύουν βέβαια τα ίδια με το Νασούτι στα περί συνεργασίας. Παρατηρώ πάντως ότι συχνά χάνει κεφαλιές από σέντρα παράλληλα στη μικρή περιοχή ανώ σπάνια χάνει κεφαλιές διεκδίκησης από γέμισμα.
6. Γκέντσογλου: Συνήθως κάνει πολύ περισσότερα λάθη μεταβιβάσεων απ' ότι έκανε χτες. Χτες ήταν κεφάτος και έκανε πολλές ωραίες μακρινές μεταβιβάσεις. Νομίζω πάντως ότι είναι μάλλον δημιουργικός χαφ παρά αμυντικός, ίσως και λόγω μέτριας σωματικής δύναμης.
7. Καφές: Συμφωνώ ότι πάντα παλεύει και τρέχει ασταμάτητα και ότι είναι ο πιο αθόρυβος αλλά όχι ασήμαντος παίχτης. Πρέπει όμως να ξεκουράζεται που και που, χτες μετά το 65' ήταν κατάκοπος, παρ' όλα αυτά έτρεχε σαν απελπισμένος εραστής.
8. Λαγός: Κι αυτός χρειάζεται ξεκούραση, του έχει δεθεί η γλώσσα γραβάτα. Παίζει συνέχεια πάνω-κάτω, άμυνα κι επίθεση. Τρέχει, κάνει τάκλιν, συμμετέχει σε τρίγωνα πάνω στη γραμμή. Αν είχε έναν ταχύτατο ακραίο αμυντικό πίσω του θα ήταν ακόμα πιο καλός.
9. Λεονάρντο: Δεν μου φάνηκε κακός. Ίσως λίγο φλύαρος, αυτό τό' χει. Κουράζεται εύκολα.
10. Τζιμπούρ: Ο άνθρωπος δεν χάνει τη μπάλα από τα πόδια του παρά μόνο όταν είναι πολύ κουρασμένος. Χτες μετά το 60' μου φάνηκε να έχει κουραστεί πολύ. Παρ' όλα αυτά φέτος είναι εξαιρετικός, χρειάζεται όμως κι αυτός καμιά ανάσα.
11. Μπλάνκο: Ξέρουμε καλά ότι μακρυνή πάσα δεν έχει, τρίπλα δεν έχει, ξέρει καλά να κόβει τη μπάλα και ενίοτε να σκοράρει. Ευτυχώς βοηθά συχνά στην άμυνα και χτυπα καλά πέναλτι.
12. Έντερ: Πολλές υπερβολές διάβασα. Όσο τον έχω δει έχω συμπεράνει ότι είναι πολύ καλύτερος από αυτό που έδειξε χτες. Μάλλον αγχώνεται να αποδείξει την αξία του και τον παίρνει από κάτω. Έχω πάντως υπομονή και πιστεύω ότι μπορεί να βελτιωθεί πολύ σε απόδοση.
13. Φροξυλιάς: Η πρώτη του ενέργεια ήταν απόπειρα τρίπλας που δεν έπιασε. Ψάρωσε και μετά έκοβε διαρκώς τη μπάλα πίσω. Τα υπόλοιπα θα τα δείξει η ιστορία.

Καφρουργοί

Πως ο Τάσος Κάκκος έχει σε ένα ιδιότυπο point-system 7-(-1) βαθμούς υπέρ του ΠΑΟ και κατά του ΟΣΦΠ, και άλλες τέτοιες ανεύθυνες σαχλαμάρες;
Διαβάστε το κείμενο του Νικολακόπουλου. Πως άραγε υποκινούνται οι κάφροι;
Μιαου-μιαου

Επιστημονικά όργανα κλπ.

Τελικά δεν έχει μόνο ο ΟΣΦΠ οπαδούς "επιστήμονες", έχει κι η ομάδα μας (όχι ότι σοκαρίστηκα κι όλας, έ;). Εξ ου και τα επιστημονικά όργανα που βρέθηκαν από την αστυνομία στους Άγιους Ανάργυρους, σε σύνδεσμο οπαδών της ΑΕΚ:

• Έξι Α.Ε.Ε.Μ, αποτελούμενοι, οι τέσσερις από αυτούς από μονό μπουκάλι, με εύφλεκτο υγρό και προσαρμοσμένη κροτίδα και οι δύο αποτελούμενοι από δύο μπουκάλια με εύφλεκτο υγρό και κροτίδα.
• Μία αυτοσχέδια συσκευασία με φυτικά αποσπάσματα ακατέργαστης κάνναβης μικτού βάρους -4,4- γραμμαρίων.
• Δύο πιστόλια εκτόξευσης φωτοβολίδων με δύο φωτοβολίδες εντός αυτών.
• Ένας εκτοξευτήρας φωτοβολίδων τύπου στυλό.
• Έξι φωτοβολίδες που προσαρμόζονται στο στυλό.
• Εννέα φωτοβολίδες που προσαρμόζονται στο πιστόλι.
• Ένα μπαστούνι του χόκεϊ.
• Ένα μπαστούνι του μπέιζμπολ.
• Δύο μαδέρια.
• Τέσσερα ξύλινα ρόπαλα.
• Δύο μεταλλικές ράβδους με πλαστικές χειρολαβές.
• Δύο μεταλλικά ρόπαλα με αυτοσχέδιες χειρολαβές.
• Δύο φωτοβολίδες αλεξίπτωτο .
• Τρεις (3) φωτοβολίδες χειρός .
• Mία βαριοπούλα
Εξετάζεται πάντως το ενδεχόμενο να προορίζονταν για τις εργασίες κατασκευής του νέου γηπέδου στη Ν.Φιλαδέλφεια και όχι για επιστημονικούς σκοπούς.

Πηγή του καταλόγου: Sportfm.gr

Υπόθεση: Γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια

Ας είμαστε λίγο προσγειωμένοι. Κανένα δεν έβλαψε το τρέξιμο, αντίθετα η απογείωση καμιά φορά καταλήγει σε συντριβή. Υπάρχουν κάποια δεδομένα που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
1. Λεφτά δεν υπάρχουν, το ταμείον είναι μείον κλπ. Άρα από την πολιτεία δεν θα πέσει ούτε λεπτό. Χώρια που θα ήταν εξόχως ανήθικο να πέφτει δημόσιο χρήμα για γήπεδα των ΠΑΕ τη στιγμή που οι συντάξεις των 400€ έγιναν συντάξεις των 300€. Αντίθετα, οι υποσχέσεις από τους σιχαμένους πολιτικάντηδες είναι τζάμπα και μαζεύουν και ψηφουλάκια. Ας κρατάμε μικρό καλάθι σ' αυτό.
2. Υπάρχει ένα ωραιότατο -λέμε τώρα- κείμενο, ο ΓΟΚ (Γενικός οικοδομικός κανονισμός) που εξηγεί τους βασικούς όρους. Παλαιότερα είχαν ψηφιστεί οι νόμοι 3044/02 (μεταφορά συντελεστή δόμησης κλπ.) και 3207/03 (προετοιμασία ολυμπιακών αγώνων κλπ.) άρθρα των οποίων που μπορούσαν να αξιοποιηθούν στην ανέγερση γηπέδου στη Ν.Φιλαδέλφεια κρίθηκαν αντισυνταγματικά από το ΣτΕ, και στη βάση της ισονομίας καλώς κρίθηκαν έτσι. Άρα το γήπεδο θα είναι περιορισμένης χωρητικότητας. Όποιος νομίζει ότι ξέρει πόσης τον παραδέχομαι αφού προφανώς θα έχει κάνει σχετική μελέτη με τα σημερινά δεδομένα. Εικάζω πάντως ότι θα είναι κάτω από 30.000. Εικάζω λέμε, έ; Δεν έχω κάνει μελέτη. Αν θέλουμε γήπεδο στη Ν.Φιλαδέλφεια ας βολευτούμε με αυτά. Ειδάλλως ας περιμένουμε το θαύμα.
3. Θα μπορούσε ίσως να γίνει γήπεδο κάπου αλλού με ανταλλαγή εδαφικών εκτάσεων με το δημόσιο, έτσι όμως ανοίγουμε νέους κύκλους συζητήσεων και διχογνωμιών, χώρια που έχουμε να κάνουμε με έναν απολύτως αφερέγγυο συζητητή, το δημόσιο δηλαδή.
4. Είναι βέβαια και το δύσκολο ερώτημα, το ΟΑΚΑ τι θ' απογίνει; Ποιος θα το συντηρεί, το δημόσιο; Αν ήμουν το δημόσιο θα προτιμούσα να ταλαιπωρώ επί 50 χρόνια ΑΕΚ και ΠΑΟ παρά να επωμιστώ τα εκατομμύρια της συντήρησης του ΟΑΚΑ.
5. Και το πιο δύσκολο η τραπεζική χρηματοδότηση που ακόμα κι αν εξασφαλιστεί θα υποθηκεύσει την ικανότητα της ΠΑΕ να λειτουργήσει στο καθεστώς του financial fair play. Η διοίκηση μπορεί να φαίνεται αισιόδοξη, έχει όμως πολλά καυτά κάστανα σε λίγα δάχτυλα.

Ας είμαστε αισιόδοξοι αλλά όχι αιθεροβάμονες, κυρίως δε όχι έτοιμοι να σταυρώσουμε τον πρώτο τυχόντα. Και μην ξεχνάμε ότι Κοζώνηδες και Μελισσανίδηδες είναι μυθικά όντα.

Ένωση και διχόνοια, το DNA της ΑΕΚ!

Μερικές παρατηρήσεις για τον αγώνα και για τη συνεχιζόμενη φαγούρα των original Μπαγιεβιτσοκηνυγών:
1. Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει. Αν δεν έχεις, κλάφτα Χαράλαμπε. Επιτέλους η ομάδα είχε λίγο τύχη, ή μάλλον δεν είχε ατυχία. Σ' αυτό φυσικά ρόλο έπαιξε και η βελτιωμένη ψυχολογία, όπως άλλωστε και η γοητεία του νέου. Επίσης ρόλο έπαιξε ο Κάκος με την ανοχή του σκληρού παιχνιδιού μας στο πρώτο ημίχρονο και τη στραβωμάρα του στο χτύπημα του Λεονάρντο. Όποιου δεν του αρέσει η αλήθεια μπορεί να βαυκαλίζεται με οπαδικές παρωπίδες.
2. Είναι ξεκάθαρο ότι η ομάδα είναι άριστα δουλεμένη στον τομέα της φυσικής κατάστασης. Σε όλους τους φετινούς αγώνες φάνηκε ότι -όταν ήθελαν- οι παίχτες έτρεχαν σαν σκυλιά μέχρι το τελευταίο λεπτό.
3. Στον τομέα της τακτικής δεν μπορώ να πω πολλά. Δεν έχω δίπλωμα προπονητή σε αντίθεση με τους περισσότερους οπαδούς. Τα μάτια μου πάντως έχουν δει -κατά διαστήματα- καλή κυκλοφορία σε πολλούς φετινούς αγώνες. Επίσης έχουν δει -κατά διαστήματα- την ομάδα να πιέζει ψηλά και δυνατά, κι όποτε το είδαν η ομάδα ήταν κυρίαρχη. Χτες αυτό παρατηρήθηκε σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του αγώνα. Πιστεύω ότι όταν οι παίκτες θέλουν να παίξουν το μπορούν. Το γιατί μέχρι προχτές έπαιζαν όποτε τους γούσταρε είναι ένα ζήτημα που δεν μπόρεσε να λύσει ο Μπάγεβιτς. Ελπίζω να το λύσει ο Χιμένεθ.
4. Μια νίκη, έστω και τόσο ευρεία δεν λύνει όλα τα προβλήματα, ούτε εξασφαλίζει μελλοντικές νίκες. Αν η ομάδα αποφασίσει να παίζει με πάθος και δύναμη, να πιέζει διαρκώς ψηλά, τότε θα δούμε πολύ καλύτερες μέρες. Ασφαλώς θα δούμε και ατυχίες και ήττες. Ελπίζω να έχουμε αποκτήσει σαν οργανισμός μια μεγαλύτερη ωριμότητα ως εκ της εμπειρίας και να μην σταυρώνουμε τους πάντες με το παραμικρό. Το "ελπίζω" πάντως είναι ευφημισμός, δεν το πολυελπίζω! Είναι ξεκάθαρη η τάση της υπερβολής, τόσο στις νίκες όσο και στις ήττες.
5. Η ψωρίαση και η ανοησία είναι ανίατες. Αν είναι κανείς ανόητος, ότι και να του πεις δεν θα αλλάξει τίποτα. Διαβάζω διάφορα σχόλια, σε ποστς οπαδικών site, διαφόρων που επιτίθενται με εμπάθεια στον Μπάγεβιτς και τους "βατραχολάγνους". Ένα τελευταίο -ελπίζω- πράγμα θα πω σ' αυτούς. Συμφωνούμε σε ένα πράγμα. Δεν υποστηρίζουμε την ίδια ομάδα. Για μένα η ΑΕΚ σημαίνει κάποια πράγματα που τα αφιονισμένα βατραχοβόρα δεν μπορούν να τα καταλάβουν. Η ΑΕΚ δεν είναι γκόμενα, δεν χωρούν "προδότες" και "ουστ". Αυτά υπάρχουν στις μίζερες ζωούλες των ανώριμων και ανόητων βατραχοκυνηγών, γιατί με τέτοιους όρους επικοινωνούν και τέτοιες είναι οι σχέσεις τους.
6. Ο Μπάγεβιτς έπρεπε να φύγει και έφυγε σαν κύριος. Ελπίζω η επόμενη μέρα να μην μείνει ως μια αλκυονίδα λιακάδα σ' ένα παρατεταμένο χειμώνα αλλά να είναι η πρώτη της Άνοιξης.

Έκτακτα καιρικά φαινόμενα!

Σεισμός 4,8 βαθμών στα Γιάννενα

Ανεμοστρόβιλος στη Ζάκυνθο

Τυφώνας κατηγορίας 4 στη Θεσσαλονίκη

Καλή τύχη Ντούσαν

Ομόνοια δεν κατόρθωσες να βρεις στην ΑΕΚ, ελπίζω να τη βρεις στην Ομόνοια.

Καλώς μας ήρθες Χιμένεθ!

Η εικονιζόμενη κυρία βέβαια είναι απλώς συνεπώνυμη του Μανόλο Χιμένεθ.
Ας ελπίσουμε όμως ο νέος προπονητής να κάνει την ΑΕΚ κούκλα σαν την Έλμπα Χιμένεθ!

Ο ίδιος είναι βέβαιο πως θα το προσπαθήσει, με τη βοήθεια όμως όλων:

Έρχεται, όχι... δεν έρχεται, α... έρχεται

Αν μη τι άλλο όταν είσαι ΑΕΚτζης δεν σου λείπει ποτέ το σασπένς!
Όποιος κι αν έρθει καλοδεχούμενος... αρκεί να τον λένε Φατίχ Τερίμ (είπαμε, ή έχουμε κόλλημα ή δεν έχουμε, μέσες καταστάσεις δεν υπάρχουν ποτέ στην ΑΕΚ).

Αλήθεια...

ο Φατίχ Τερίμ πόσα θέλει για να έρθει;

Να τσοντάρουμε βρε αδερφέ και να τον φέρουμε!

Περιμένοντας τον Μεσσία

Πριν από το κυριακάτικο παιχνίδι πίστευα ότι κατά τη διάρκειά του θα γινόταν ένας ακόμα εμφύλιος μπινελικοπόλεμος ανάμεσα στην original και τους υπόλοιπους οπαδούς, αφού ήταν ο πρώτος εντός έδρας αγώνας μετά την αποχώρηση Μπάγεβιτς. Τελικά τίποτα δεν έγινε, αντίθετα μάλιστα στο δεύτερο ημίχρονο στήθηκε ένα πανηγύρι μάλλον αδικαιολόγητο σε σχέση με την ταυτόχρονη απόδοση της ομάδας. Επουλώθηκαν οι πληγές του διχασμού των οπαδών; Κατά την άποψή μου μάλλον όχι. Νομίζω ότι η προσμονή της πρόσληψης ενός φρέσκου στην Ελλάδα και γι' αυτό ελπιδοφόρου τεχνικού σκέπασε τις διαφορές μέχρι νεωτέρας. Νωρίτερα στις διαδικτυακές κερκίδες οι οπαδοί είχαν πάλι ομόφωνα σπεύσει να αντιδράσουν στο ενδεχόμενο πρόσληψης του Πάουλο Σόουζα, ίσως και γιατί δεν έχει αυτό το φρέσκο, έχοντας ως παίκτης θητεύσει στον ΠΑΟ. Αυτό το φρέσκο που σίγουρα έχει ο Χιμένεθ, πιο φρέσκο δεν γίνεται δηλαδή, μόνο τη Σεβίλη έχει προπονήσει ο άνθρωπος. Οι δημοσιογράφοι πάντως έχουν καταλήξει αλλά τα δημοσιογραφικά πορίσματα (που συμπεριφέρονται σαν θέσφατα) δεν προσλαμβάνουν προπονητές. Διαμορφώνουν όμως ρεύμα κι έτσι οι οπαδοί απαιτούν "Χιμένεθ εδώ και τώρα", κι ας μην τον ξέρουμε, αφού ο Μουρίνιο λέει (αν όντως το είπε) ότι "είναι ηλίθιος όποιος αμφιβάλλει για Χιμένεθ" πρέπει να το καταπιούμε αμάσητο. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ο Χιμένεθ για τα δεδομένα της ΑΕΚ είναι ακριβός. Πρόβλημα της διοίκησης, όχι δικό μας, ούτε (κυρίως) των δημοσιογράφων. Αυτοί έτσι κι αλλιώς προβλήματα των άλλων χρειάζονται για να ζήσουν. Κι έτσι την ώρα που ο Αδαμίδης παζαρεύει να γλυτώσει κανά φράγκο, ίσως και καμιά παράγραφο σαν αυτή που αποπληρώνεται ακόμα στο λογαριασμό του Λορένσο Σέρα Φερέρ, εμείς οι χουβαρντάδες τον ξεχέζουμε. Γιατί αν ήμασταν εμείς στη θέση του Παππά (ο μόνος εναπομείναντας μέτοχος, θυμάστε;) θα σκάγαμε το παραδάκι που θα ζήταγε ο καθείς, χωρίς καν συζήτηση.
Έχουν ήδη διογκωθεί οι προσδοκίες μας, λογικό είναι, όταν κάτι δεν τραβάει ελπίζεις πως με την πρώτη αλλαγή θα έρθουν τα πάνω κάτω και μάλιστα σε χρόνο dt. Μακάρι να είναι έτσι, μακάρι να τα βρουν με τον ενδεδειγμένο προπονητή που θα βρει τη χημεία της ομάδας, ο Χιμένεθ δεν φαίνεται κακός. Όποιος και να έρθει θα χρειαστεί χρόνο. Για να δούμε, θα του τον δώσουμε;

Ιδού οι κορυφαίοι για τον πάγκο της ΑΕΚ

Ο Χασογκόλης ως φίλαθλος δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος στην προπονητολογία των ημερών. Συγκέντρωσε λοιπόν βιογραφικά, πληροφορίες και αξιολογήσεις και μετά από επιστάμενη έρευνα σας παρουσιάζει τις πλέον ενδεδειγμένες λύσεις για την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ.

1. Μάργκαρετ Θάτσερ

Η συγκεκριμένη προπονήτρια φημίζεται για την σιδερένια πυγμή με την οποία διαχειρίζεται τα αποδυτήρια. Ουδείς τολμά να τα βάλει μαζί της, ουδείς της φέρνει αντίρρηση. Υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι με την ηλικία της καθώς πρέπει να πλησιάζει τα 120, έχει κι ένα ελαφρό αλτσχάϊμερ το οποίο την αναγκάζει να συστήνεται καθημερινά με τον άντρα της αλλά κατά τα λοιπά το τεχνικό τημ του Χασογκόλη την θεωρεί την καλύτερη λύση για τον πάγκο της ομάδας.

2. Λαρίσα Ρικέλμε

Η υποψηφιότητα της καλύπτει όλες τις προϋποθέσεις που θέτει η διοίκηση για τον νέο τεχνικό. Είναι νέα, δυναμική, φιλόδοξη και προέρχεται από χώρα με ποδοσφαιρική παράδοση. Επιπλέον σχετίζεται άμεσα με το ποδόσφαιρο αφού δεν υπάρχει φίλαθλος σε όλο τον κόσμο που να μην έχει δει τα βυζιά της και τα κωλομέρια της. Από προπονητική ίσως να μη σκαμπάζει μία όμως η παρουσία της στον πάγκο της ΑΕΚ θα συσπειρώσει τους οπαδούς, το δε γήπεδο θα γεμίζει πάντα, ίσως μάλιστα να υπάρχει ένα επιπλέον κίνητρο απόδοσης στους παίχτες. Η Λαρίσα Ρικέλμε σε κάθε νίκη θα πετάει έξω τα βυζιά της από τη χαρά της και σε περίπτωση κατάκτησης του πρωταθλήματος θα κάνει σεξ με τα γκολπόστ και τα σημαιάκια του κόρνερ.

3. Ιάκωβος Γιοσάκης

Αυτή η υποψηφιότητα κινείται στην αντίπερα όχθη της  προηγούμενης, μπορεί όμως να δημιουργήσει ικανές συνθήκες για ηρεμία στα αποδυτήρια. Στον πάγκο της ομάδας έχει ξανακάτσει άνθρωπος του θεού με μεγάλη επιτυχία. Ο πάτερ Γιοσάκης είναι νέος, φιλόδοξος και δυναμικός. Θα ελέγξει τα αποδυτήρια, θα κάνει τους λατίνους ορθόδοξους και θα αφορίζει όποιον δεν ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του. Πριν από κάθε αγώνα θα γίνεται τρισάγιο και όλοι μαζί οι οπαδοί θα τραγουδούν το "αι γενεαί πάσαι". Επιπλέον θα μεταγγίσει στη διοίκηση τις πολύτιμες οικονομικές του γνώσεις και ίσως μεσολαβήσει για να χτιστεί το πολυπόθητο γήπεδο, έστω και στο Άγιο όρος.

Ουφ ή ωχ-αμάν;

Είναι αλήθεια πως το χτεσινοβραδυνό ματς το περίμενα με αγωνία. Στην κατάσταση που είναι τώρα η ΑΕΚ, σε αντιδιαστολή με αυτή που είναι η Ζενίτ, όλα μου φαινόταν πιθανά, ακόμα κι ένας ακραίος διασυρμός. Ευτυχώς ο διασυρμός δεν ήρθε και παρά την έλλειψη τύχης που τυραννά την ΑΕΚ από το καταραμένο 4-0 κατά του ΟΣΦΠ (κάποιος μας έχει κάνει βουντού έκτοτε) η ομάδα έδειξε σχετικά καλό πρόσωπο. Γεγονός πάντως είναι ότι και η Ζενίτ δεν τσακίστηκε να βάλει κι άλλα γκολ.
Δυο-τρεις παρατηρήσεις:
1. Ο Λυμπερόπουλος παρά την ηλικία του είναι μέχρι τώρα η καλύτερη φετινή μεταγραφή. Είναι ο ποδοσφαιριστής που κάθε οπαδός θέλει για την ομάδα του. Ικανός, δυνατός, φιλότιμος και συνεργάσιμος.
2. Αυτός ο κερατάς ο Σκόκο μόλις έμεινε χωρίς προπονητή άρχισε πάλι τις παιδιάστικες συμπεριφορές. Ας μην ξεχνάμε πάντως ότι οι ποδοσφαιριστές είναι νεαροί με νταρβαντισμένο Εγώ και λίγοι απ' αυτούς έχουν ωριμότητα ικανή να τους συγκρατεί.
3. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η συνολική αμυντική λειτουργία της ομάδας, όχι μόνο της τελευταίας αμυντικής γραμμής, είναι τόσο επιπόλαιη. Δεν δέχομαι τις εικασίες περί κακής προετοιμασίας, ούτε περί ανικανότητας των αμυντικών. Ασφαλώς δεν είναι οι καλύτεροι που είχαμε ποτέ αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει είναι η ευκολία με την οποία ομάδες σαν τον Αστέρα Τρίπολης ή τον Ολυμπιακό Βόλου κυκλώνουν την περιοχή της ΑΕΚ. Είναι ένα μυστήριο που ελπίζω να λύσει ο επόμενος τεχνικός.

Προπονητολογίας το ανάγνωσμα, πρόσχωμεν

Θα είναι ίσα με 30 ονόματα που έχω ακούσει, δεξιά και αριστερά, φερόμενων ως πιθανοί επόμενοι προπονητές της ΑΕΚ. Κι αν μπει κανείς σε φόρουμ οπαδών της ΑΕΚ το τι λέγεται ξεπερνά κάθε φαντασία. Μα είναι τελικά δυνατόν; Ανά 10 γνώμες οπαδών διαβάζει κανείς 15 διαφορετικές προτιμήσεις και πολλαπλάσια απαξιωτικά σχόλια για τις προτιμήσεις των άλλων, χώρια τα μπινελίκια και οι απειλές κατά της διοίκησης "αν τολμήσει και πάρει τον Κλαπαρχίδογλου".
Οι οπαδοί συνιστούμε ένα μωσαϊκό επαγγελμάτων, άλλοι είναι φορτηγατζήδες, άλλοι γιατροί, άλλοι λογιστές, άλλοι παπάδες, ελάχιστοι όμως έχουν οποιαδήποτε τεχνική γνώση πέρα από αυτή που αποκτάται από την παρακολούθηση των αγώνων και την αποστήθιση των μαλακιών που γράφουν οι -ακόμα πιο άσχετοι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- δημοσιογράφοι.
Να πω και γω τη μαλακία μου; Θέλω τον Φατίχ Τερίμ. Για πολλούς λόγους, κυρίως για την εμπειρία του σε πρωταθλήματα όπου η καφρίλα των οπαδών κουμαντάρει τις ομάδες, κάτι σαν το δικό μας δηλαδή. Και βέβαια γιατί τον θεωρώ μεγάλο προπονητή. Τεχνικός πάντως δεν είμαι. Αν ήμουν δεν θα ήμουν Χασογκόλης.
Ας στηρίξουμε όποιον προπονητή φέρουν αυτοί που έχουν την ευθύνη κι ας φυλάξουμε τα μπινελίκια για το τέλος ή έστω για τα αθλητικά φόρουμ.
Αμήν.

Έφυγε ο Μπάγεβιτς αλλά τουλάχιστον γύρισε ο Πσαριανός

Ο σύντροφος Πσαριανός αμέσως μετά την αποχώρηση του Ντούσαν Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ, βγήκε στα ΜΜΕ για να τοποθετηθεί κατόπιν ισχυρής λαϊκής απαίτησης. Μας ενημέρωσε λοιπόν ότι φέρει το copyright της προσφώνησης "βάτραχος" (αλλά χουβαντάδικα την εκχωρεί στην original), ότι ο ίδιος αν ήταν στη θέση του Μπάγεβιτς δεν θα γύριζε ποτέ (αλλάζει κόμμα κάθε τέρμινο αλλά ποτέ δεν ξαναγυρνά στο ίδιο), ότι ο Μπάγεβιτς είναι υπερτιμημένος (αφού δεν έχει πάρει όλους τους τίτλους από το '92, καμιά ντουζίνα μόνο) κι ότι αμέσως μετά την αλλαγή προπονητή ο κος Πσαριανός έβγαλε πάλι διαρκείας προχτές (άρα από 12321 έγιναν 12322) και θα διακόψει την αποχή του για την οποία ευθύνη έφερε ο Μπάγεβιτς!
Σήμερα μάλιστα απ' ότι διαβάζω ο σύντροφος ταξιδεύει για Ρωσία μαζί με την αποστολή της ΑΕΚ. Η είδηση κάνει το γύρο του κόσμου και στις απανταχού ρωσικές πρεσβείες συντελείται χάος από το πλήθος των αιτήσεων για χορήγηση βίζας. Όλοι θέλουν να δουν από κοντά τον σύντροφο Πσαριανό και να προσκυνήσουν μαζί του το μαυσωλείο του Γιέλτσιν. Την ίδια ώρα η δήλωση Πσαριανού περί "ομπρελών που κρτούσαν στην αριστερά όταν ο θεός μοίραζε μυαλά" έχει φέρει σε απόγνωση τους ομπρελοποιούς, οι οποίοι εξετάζουν το ενδεχόμενο της απεργίας όταν και εφόσον αρχίσουν οι βροχές.

Καλά βρε σύντροφε Πσαριανέ, εσύ ο ίδιος ήσουν που είχες κυκλοφορήσει τη συλλογή με τα τραγούδια του Κόκκινου Στρατού;

Αχ βρε μαύρη ΑΕΚ

Αχ βρε μαύρη ΑΕΚ με τους πολύχρωμους οπαδούς σου.
Ο ένας είναι "αντιμπαγεβιτσικός" και "αντιντεμικός"
Ο άλλος είναι "αντιμπαγεβιτσικός" αλλά "ντεμικός"
Ο τρίτος είναι "μπαγεβιτσικός" και "αντιντεμικός", πλην όμως και "αντιμελισσανιδικός"
Ο τέταρτος είναι "μπαγεβιτσικός" και "ντεμικός"
Ο πέμπτος είναι "κωστενογλικός" και "μελισσανιδικός" αλλά "αντιχατζηχρηστικός"
Ο έκτος "αντιμελισσανιδικός" και "χατζηχρηστικός"
Κι αν συνεχίσω έτσι θα ξεπεράσω τον τρισχιλιοστό πεντακοσιοστό ογδοηκοστό τέταρτο.

Κι όλοι αυτοί οι οπαδοί διεκδικούν ρόλο στη λήψη των αποφάσεων για την ομάδα, οι δε original τον επιβάλουν κιόλας με τον γνωστό κόσμιο τρόπο τους.

Κι όλοι νομίζουν για τον εαυτό τους ότι έχουν δίκιο και ξέρουν τη λύση του προβλήματος "ΑΕΚ", ενώ είναι πασίγνωστο ότι μόνο εγώ έχω δίκιο και έχω και τη λύση! (Αχ βρε Ντέμη, γιατί δεν άφηνες την ΑΕΚ να πάει στη Δ' Εθνική; Αν μην τι άλλο οι εργολάβοι θα την είχαν κάνει για αλλού.)

Γεια σου Ντούσαν

Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς έφυγε, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα δεν μπορούσε πια να γίνει διαφορετικά. Αυτό που πιο πολύ με στενοχωρεί είναι ότι ήθελε όσο τίποτα άλλο να πετύχει, να ξαναφέρει την ΑΕΚ στις επιτυχίες και στο καλό ποδόσφαιρο. Είναι σχεδόν τραγικό να γκρεμίζονται τα όνειρά σου σε δυο λεπτά σαν τραπουλόχαρτα. Όχι ότι δεν ακούγονταν ήδη τριγμοί, αλλά φαντάζομαι ότι η απόφασή του πάρθηκε τη στιγμή που έγινε το 2-1. Μετά το 3-1 θα έγινε μέσα του αμετάκλητη. Τα οκτώ λεπτά που έβαλαν το οριστικό τέλος στα όνειρά του για μια ΑΕΚ εφάμιλλη με αυτή της πρώτης του θητείας. Η ιστορία επαναλαμβάνεται πάντα ως φάρσα.
Για μένα ήταν και θα είναι ένας διδάκτωρ αξιοπρέπειας, του πως αγωνίζεται ο άνθρωπος ακόμα κι αν βλέπει μπροστά του το φάσμα της ήττας. Κι ο μόνος άνθρωπος, ας μην ξεχνάμε, που προσέφερε επιτυχίες της ΑΕΚ στη γενιά μου. Πολύ φοβάμαι μήπως με τη διαρκώς ανοιγόμενη ψαλίδα είναι και οι τελευταίες.

Τσής ή τζής;

Όταν χαζολογά πολύ κανείς ασχολείται και με τέτοια. Διαβάζω λοιπόν σε διάφορες πηγές να αποκαλούνται οι οπαδοί της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ ως ΑΕΚτσήδες ή ΠΑΟΚτσήδες αντίστοιχα. Το "Κ" στο ακρωνύμιο και των δύο ομάδων δίνει έτσι κι αλλιώς το στίγμα της προέλευσης ή έστω της ιστορικής αναφοράς. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που η ιδιότητα του οπαδού δίνεται με την προσθήκη κατάληξης τουρκικής προέλευσης στα ακρωνύμια. Η κατάληξη "-τζή" (-ci), τονιζόμενη πάντα, αποτελεί στην τουρκική γλώσσα συνηθισμένη κατάληξη λέξεων που αποδίδουν ανθρώπινες ιδιότητες, επαγγελματικές κ.α. Με την προσθήκη μαλιστα του τελικού "ς" πολλές αυτούσιες τουρκικές λέξεις πέρασαν και στην ελληνική γλώσσα, αν και η κατάληξη "-τζής" έφτασε στα ελληνικά να χρησιμοποιείται σε πλήθος λέξεων, κυρίως με θέμα ξενόγλωσσης πρόελευσης, που δεν αντιστοιχούν απαραίτητα με χρησιμοποιούμενες τουρκικές λέξεις .Έτσι ο νταβατζής (davaci) στα τούρκικα είναι ο ..μηνυτής, αφού για την δική μας έννοια του νταβατζή υπάρχει ο pezevenk (πεζεβέγκης, κι αυτό τό 'χουμε πάρει, με παρόμοια έννοια). Έτσι π.χ. κι ο φαναρτζής είναι kaportaci. Ωστόσο boyaci είναι όντως ο μπογιατζής, taksici ο ταξιτζής, κλπ.
Αντίθετα η κατάληξη "-τσή" (-çi) σπάνια προσδιορίζει ανθρώπινες ιδιότητες, οπότε δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί να είμαστε -τσήδες και όχι -τζήδες.

Ταλέντου Σκόκου το ανάγνωσμα

Πέρα από όλα τα βαρετά ψυχοκοινωνικά το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει μεγάλη ευχαρίστηση, κι όχι απαραίτητα μόνο με τις νίκες της ομάδας μας. Αλλιώς τι νόημα θα είχε να χαζεύουμε τα σημαντικά ματς ευρωπαϊκών και παγκοσμίων διοργανώσεων; Το ταλέντο, αυτό είναι κυρίως που θαυμάζουμε, οι ικανοί ποδοσφαιριστές είναι σε κάποιο βαθμό καλλιτέχνες. Κι εμείς ως φίλαθλοι το ταλέντο το τιμούμε και το επιζητούμε και για την ομάδα μας. Στο βαθμό βέβαια που αυτή μπορεί να το αγοράσει, γιατί ως προϊόν είναι πανάκριβο και οι ομάδες μας -πλην ΟΣΦΠ και ΠΑΟ- δύσκολα μπορούν να το πληρώσουν στην αγοραία του τιμή. Ο ανταγωνισμός είναι άνισος αφού, θέλουμε ή όχι, τα λεφτά παίζουν μπάλα. Ευτυχώς πάλι που συχνά οι αντίπαλοί μας τα κατασπαταλούν για λαχεία που κληρώνουν μόνο λήγοντα, τύπου Ντιόγο ενώ σε μας τυχαίνουν, που και που, μερικοί φτηνοί λαχνοί που δίνουν κέρδη τζακ-ποτ τύπου Σκόκο. Ένα-δύο άξελ κι άλλα τόσα τόλουπ σ' ένα ματς είναι αυτά που τελικά μένουν, προσφέρουν το πολυπόθητο θέαμα και χαλαλίζουν τον συνήθη ψυχοβγάλτη των αγώνων της ΑΕΚ. Είναι πολλοί βέβαια που περιορίζονται στην διάρκεια της απόδοσης ενός ποδοσφαιριστή θεωρώντας το ταλέντο ως κάτι που αναβλύζει χωρίς διακοπή. Νομίζω όμως ότι αγώνες σαν τον πρόσφατο με τον Αστέρα Τρίπολης δίνουν το στίγμα της αξίας ποδοσφαιριστών σαν τον Σκόκο. Ενός ποδοσφαιριστή που κατηγορείται ότι συχνά "περπατάει", η άποψή μου όμως είναι ότι είναι ικανότατος διεμβολιστής και θαυμάσιος σουτέρ κι ο ρόλος του δεν είναι αυτός του δρόμωνα ίππου. Πάντως, για να γίνω λίγο ωμός, προσωπικά προτιμώ να βλέπω αγώνες με ένταση, θέαμα και επίδειξη ταλέντου σαν αυτόν της Κυριακής παρά νερόβραστους νικηφόρους αγώνες. Με πόσο μεγαλύτερο ενθουσιασμό πανηγυρίζει κανείς ένα γκόλ σαν αυτό της ισοφάρισης σε 2-2 από τον Σκόκο απ' ότι ένα 1-0 ή 2-0!
Οι ετήσιες απολαβές 900.000-1.000.000€ που απαιτεί για ανανέωση του συμβολαίου του είναι ένα δυσθεώρητο ποσό, πόσο μάλλον όταν αποζημιώνουν την ικανότητα να κλωτσά κανείς μια φουσκωτή μπάλα, κάτι μάλλον προκλητικό για τις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Ωστόσο το ταλέντο στοιχίζει και σαν οπαδός θέλω να βλέπω έναν Σκόκο στην ομάδα μου, έστω κι αν οι συγκρίσεις με τις αποδοχές πολύ σκληρότερα εργαζόμενων κοινών θνητών αφήνουν μια πικρή γεύση.

Προκήρυξη Χασογκόλη

Η μπάλα είναι κομμάτι της κουλτούρας μας. Από μικρά παιδιά κλωτσάμε μπάλες, μπαλάκια, κουτιά αναψυκτικών, πέτρες, ότι τέλος πάντων βρίσκεται σε απόσταση βολής. Θυμάμαι κάποτε ότι παίζαμε πάνω σε μαρμάρινη εξέδρα στην πλατεία με καπάκια μπύρας αντί για μπάλα και μαρμάρινες εσοχές για τέρματα. Εδώ που τα λέμε περισσότερο στο χόκεϋ έφερνε παρά στο ποδόσφαιρο. Οι μπάλες έτσι κι αλλιώς ήταν τότε είδος ακριβό, τα "χόρτα", ήτοι οι μπάλλες της κατώτατης ποιοτικής υποστάθμης κοστίζαν σχεδόν μια πλήρη μπάζα από κάλαντα. Όλο και κάποιο χόρτο πάντως κλωτσούσαμε, όλο και κάποιο γόνατο ήταν καταγδαρμένο από τους διαθέσιμους αγωνιστικούς χώρους. Ιδίως αν σκεφτεί κανείς ότι μια από τις υπάρχουσες αγωνιστικές επιφάνειες ήταν ένα βοτσαλωτό προαύλιο εκκλησίας! Τώρα που το ξαναματασκέφτομαι έπαιζα μπάλα σε αυλή εκκλησίας περιστοιχισμένος από σημαίες δικεφάλων αετών. Ε, πως να μη γίνω ΑΕΚτζής;
Η μπάλα είναι κομμάτι της κουλτούρας μας, ως παιχνίδι στο οποίο συμμετέχουμε ενεργητικά. Μα επειδή από μικρά παιδιά μαθαίνουμε ότι οφείλουμε να έχουμε οπαδική προτίμηση σταδιακά η χαρά του παιχνιδιού υποκαθίσταται από τον οπαδισμό. Όχι βέβαια ότι δεν έχει την πλάκα του και το οπαδηλίκι, εξαρτάται βέβαια από το πόσο σοβαρά το παίρνει κανείς και τι εσωτερικά κενά τελικά καλύπτει. Γιατί τα αλληλοπειράγματα ετεροδόξων οπαδών έχουν γούστο, καθόλου όμως γούστο δεν έχει η επιρροή του οπαδισμού σε αυτούς για τους οποίους το ποδόσφαιρο είναι κάτι πολύ παραπάνω από παιχνίδι και διασκέδαση. Όλοι θέλουμε να κερδίζουμε, σ' ένα διαρκή ανταγωνισμό αναλύονται οι περισσότερες παράμετροι της ζωής μας. Το ίδιο το παιχνίδι είναι εργαλείο κοινωνικοποίησης αλλά και χειραφέτησης των παιδιών, τα παιδιά εντάσσονται σε ομάδες επιδιώκοντας ταυτόχρονα την προσωπική διάκριση. Κι όταν πια η προσωπική διάκριση παύει να είναι εφικτός στόχος μένει η έμμεση "διάκριση" μέσω της ομάδας.
Τέλος πάντων, πολύ το βάρυνα με θεωρίες. Σ' αυτό το μπλογκ θα παραθέτω τις απόψεις μου κυρίως σε ζητήματα ποδοσφαιρικής ΑΕΚ με την παντιέρα την ψυχραιμία και ελπίδα σ' ένα λιθαράκι σταθερότητας στη σεισμοπαθή τάξη των ΑΕΚτζήδων.

Χασογκόλης αυτοβιογραφούμενος

Ο Χασογκόλης είναι ένας οικογενειάρχης που πλησιάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα τα 40. Δουλεύει πολλές ώρες μπροστά στο pc του (και χαζεύει ακόμα περισσότερες). Είναι λοιπόν ένας πολύ καθώς πρέπει κύριος, όλοι όμως οι καθώς πρέπει κύριοι κάπου έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Ο Χασογκόλης την έχει πολύ λερωμένη αλλά αυτά είναι άλλου μπλογκ ευαγγέλιο. Ας κρατήσουμε για την ώρα το γεγονός ότι ο Χασογκόλης είναι ΑΕΚτζής. Κανείς βέβαια δεν είναι τέλειος, ο Χασογκόλης έτσι κι αλλιώς απέχει από την τελειότητα όσο απέχει το ΟΑΚΑ από τη Νέα Φιλαδέλφεια με κουτσό. Είναι πάντως ένα μυστήριο το πως έγινε ΑΕΚτζής ο Χασογκόλης. Γεννήθηκε με πολύ ίκτερο (αυτό μπορεί να επηρέασε τα οπαδικά του φρονήματα) και μεγάλωσε σε νησί. Η οικογένειά του πάντως ήταν ανέκαθεν παγερά αδιάφορη περί ποδοσφαιρικών, οι δε παιδικοί του φίλοι όλοι πρασινοκόκκινοι. Ο ίδιος είχε μεγάλο ταλέντο στη μπάλα και οι φίλοι του τον ζήλευαν, γι' αυτό όταν δεν τον έδιωχναν με τις κλωτσιές τον έβαζαν τερματοφύλακα. Έτσι απέκτησε οικειότητα με τα γκολ αφού έτρωγε αμέτρητα. Το μόνο που θυμάται από την ΑΕΚ των παιδικών του χρόνων είναι μια φάση με τον Κώττη (ήμαρτον, κι ο ίδιος απορεί, πως διάολο το θυμάται το όνομα;) να χάνει μεγάλη ευκαιρία να σκοράρει απέναντι σε αγνώστων στοιχείων τερματοφύλακα. Όλα αυτά φυσικά σε ασπρόμαυρη τηλεόραση και μάλιστα δημοσίας χρήσης. Θυμάται επίσης την ομάδα του να παραδέρνει μεταξή 4ης και 9ης θέσης καθ' όλη τη δεκαετία του '80 και τον ίδιο να γίνεται στόχος ανηλεών πειραγμάτων από τους ετερόδοξους φίλους του. Ο Χασογκόλης έχει μεγάλη αγάπη στην ΑΕΚ, τού 'χουν μείνει τα μισά μαλλιά κι αυτός ακόμα εκεί, παρατάει κυριακάτικα γυναίκα και παιδιά για να τρέξει στο γήπεδο και συνήθως γυρνά πίσω σαν τη βρεγμένη γάτα. Η γυναίκα του όμως τον συγχωρεί γιατί είναι κι αυτή ΑΕΚτζού, τόσο φανατική που ούτε το χρώμα της στολής δεν ξέρει.
Ο Χασογκόλης είναι ψύχραιμος άνθρωπος αλλά και αισιόδοξος. Κάθε χρονιά περιμένει το τραίνο του τίτλου αλλά όλο και κάποιος @%&#$ πάει και πειράζει τις τροχιές. Ο Χασογκόλης όμως εκεί. Έχει κολλήσει το αφτί του στο σίδερο και καρτερεί ν' ακούσει το τραίνο που έρχεται. Που θα πάει, κάποια στιγμή θα έρθει!