Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Ουφ ή ωχ-αμάν;

Είναι αλήθεια πως το χτεσινοβραδυνό ματς το περίμενα με αγωνία. Στην κατάσταση που είναι τώρα η ΑΕΚ, σε αντιδιαστολή με αυτή που είναι η Ζενίτ, όλα μου φαινόταν πιθανά, ακόμα κι ένας ακραίος διασυρμός. Ευτυχώς ο διασυρμός δεν ήρθε και παρά την έλλειψη τύχης που τυραννά την ΑΕΚ από το καταραμένο 4-0 κατά του ΟΣΦΠ (κάποιος μας έχει κάνει βουντού έκτοτε) η ομάδα έδειξε σχετικά καλό πρόσωπο. Γεγονός πάντως είναι ότι και η Ζενίτ δεν τσακίστηκε να βάλει κι άλλα γκολ.
Δυο-τρεις παρατηρήσεις:
1. Ο Λυμπερόπουλος παρά την ηλικία του είναι μέχρι τώρα η καλύτερη φετινή μεταγραφή. Είναι ο ποδοσφαιριστής που κάθε οπαδός θέλει για την ομάδα του. Ικανός, δυνατός, φιλότιμος και συνεργάσιμος.
2. Αυτός ο κερατάς ο Σκόκο μόλις έμεινε χωρίς προπονητή άρχισε πάλι τις παιδιάστικες συμπεριφορές. Ας μην ξεχνάμε πάντως ότι οι ποδοσφαιριστές είναι νεαροί με νταρβαντισμένο Εγώ και λίγοι απ' αυτούς έχουν ωριμότητα ικανή να τους συγκρατεί.
3. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η συνολική αμυντική λειτουργία της ομάδας, όχι μόνο της τελευταίας αμυντικής γραμμής, είναι τόσο επιπόλαιη. Δεν δέχομαι τις εικασίες περί κακής προετοιμασίας, ούτε περί ανικανότητας των αμυντικών. Ασφαλώς δεν είναι οι καλύτεροι που είχαμε ποτέ αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει είναι η ευκολία με την οποία ομάδες σαν τον Αστέρα Τρίπολης ή τον Ολυμπιακό Βόλου κυκλώνουν την περιοχή της ΑΕΚ. Είναι ένα μυστήριο που ελπίζω να λύσει ο επόμενος τεχνικός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου