Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

ΟΧΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΕΚ-ΖΟΜΠΙ

Μας αρέσει δε μας αρέσει, η ΑΕΚ πέφτει δίκαια. Να λείπουν οι αεκκωφαντικοί βασιβουζουκισμοί, όποιος έχει μάτια βλέπει. Μια ομάδα που δεν είχε την απαραίτητη θέληση, που δεν έφτυσε αίμα στους τελευταίους αγώνες για να σωθεί, δεν μπορεί να παραπονιέται.
Είμασταν στο γήπεδο και ενισχύσαμε την ομάδα μέχρι την ύστατη στιγμή. Βλέπαμε όμως ότι δεν μπορούσε. Δε λέω, κατά τη διάρκεια της σεζόν η ομάδα προσπάθησε σκληρά. Μαζί της κι εμείς. Πρώτη φορά έλειψα σε δύο μόλις εντός έδρας αγώνες. Δε γιουχάραμε, δε γκρινιάξαμε, πανηγυρίσαμε έξαλλα τα γκολ κόντρα σε Κέρκυρα, Πλατανιά και ΣΙΑ, λες και σκοράραμε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Όμως η ομάδα δεν τα κατάφερε. Το τι φταίει δεν είναι της ώρας. Τη στιγμή αυτή προέχουν άλλα ζητήματα.

Από τη Δευτέρα κι ύστερα το ένστικτο της επιβίωσης φοβάμαι ότι μας οδηγεί σε επικίνδυνα νερά. Όλο και περισσότεροι, με πρώτους διάφορους δημοσιογράφους, ισχυρίζονται ότι η ΑΕΚ είναι θύμα σκανδάλου και δεν πρέπει να πέσει. Αύριο εκδικάζεται η ένσταση της ομάδας για τη διακοπή του αγώνα.
Η ΑΕΚ όμως πρέπει να πέσει.
Για να είμαι ακριβής, δεν έχω επιχειρήματα για το λόγο που πρέπει η ΑΕΚ να πέσει.
Έχω όμως για τους λόγους που δεν πρέπει να μείνει στη Σούπερλίγκ.

Η ΑΕΚ δεν έπεισε πως άξιζε την παραμονή. Σε μια σειρά "τελικών" επιβίωσης απέδειξε ότι δεν ήταν βιώσιμη. Αντίθετα, άλλες ομάδες μάτωσαν στο γήπεδο. Ας μην πάμε πολύ μακρυά. Ας πάμε στον Πανθρακικό της Κυριακής ο οποίος πάλεψε πολύ περισσότερο από την ΑΕΚ.

Η ΑΕΚ ΠΑΕ δεν είναι βιώσιμη. Ωραία τα παραμύθια με πρίγκηπες και νεράϊδες, όμως η ΑΕΚ είναι καταδικασμένη να φυτοζωεί και να μετατρέπεται σε σάκο του μποξ για τους βιαστές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν εξετάζω αν η πτώση σε ερασιτεχνική κατηγορία είναι καλή λύση. Επί αυτού θέλω μόνο να σημειώσω ότι θα ήταν άδικο και ανήθικο να δεσμευτούν περιουσίες των υπαλλήλων-εκτελεστικών οργάνων της ΠΑΕ, όσο και το να απωλεστούν δουλευμένα προσωπικού και ποδοσφαιριστών για να μη θιγούν οι μέτοχοι.

Ο κύριος λόγος όμως είναι άλλος:
Διαβάζω για τη ζημία που θα υποστεί το ποδοσφαιρικό προϊόν από τον υποβιβασμό της ΑΕΚ. Διαβάζω για τις ζημιές που φοβάται η Νόβα και ο ΟΠΑΠ. Κι αναρωτιέμαι: Τι επιδιώκουμε; Να εκβιάσουμε; Να υποστηρίξουμε ότι είμαστε ντε φάκτο αβύθιστοι; Να διαχωρίσουμε την ομάδα μας από την πλέμπα των ομάδων που είναι υποβιβάσιμες; Τι είμαστε τελικά; Ένα κλειστό κλαμπ των συστημικών του ποδοσφαίρου αγκαλιά με ΟΣΦΠ, ΠΑΟ και ΠΑΟΚ; Συστημικοί θέλουμε να είμαστε; Υπάρχει όμως και το δίκιο που σε μια ομάδα σαν την ΑΕΚ δεν μπορεί παρά να είναι Σημαία. Κατά καιρούς έχουν υποβιβαστεί ομάδες οι οποίες υπέστησαν αβάσταχτες αδικίες. Θα μου πεις, η ΑΕΚ δεν υπέστη; Κι όχι αδικίες του κώλου σαν αυτή που προσπαθούν να μας πείσουν ότι μας έκανε ο Τριτσώνης, λες και δεν έγιναν έκτροπα, ή λες κι επειδή έγιναν κι αλλού πρέπει να γίνεται πάντα ότι καπνίσει του καθενός. Φαλτσοσφυρίγματα όμως, ακούσια και εκούσια δεν υπέστη; Κλοπές πρωταθλημάτων δεν υπέστη; Ακριβώς γι'αυτό η ΑΕΚ δεν είναι συστημική.
Κανείς δεν δικαιούται να τη μετατρέπει σε συστημικό δεκανίκι. Η πτώση της ΑΕΚ θα είναι εκκωφαντική κι ο κρότος της θα βλάψει τα σαθρά θεμέλια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου πολύ περισσότερο απ' ότι την ίδια την ομάδα.
Αντί να εκβιάζουμε με τις ζημιές που θα πάθει η Σουπερλίγκ από την πτώση της ΑΕΚ πρέπει να επενδύουμε στις ζημιές αυτές. Ίσως έτσι κάποτε να καθαρίσει ο κόπρος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Γιατί αλλιώς θα μιλάμε για πλήρη μπασκετοποίηση του ποδοσφαίρου, με δύο μονομάχους δηλαδή και με την ΑΕΚ στο ρόλο του καρπαζοεισπράχτορα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου