Θα επιζήσουμε

Ας αξιοποιήσουμε το προχθεσινό χαστούκι σε κάτι δημιουργικό. Να σταματήσουμε επιτέλους να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Είμαστε μεγάλα παιδιά, έχουμε περάσει δυσκολίες, είμαστε πια έμπειροι. Έτυχε να γίνουμε ΑΕΚτζήδες κι όχι κάτι άλλο, ζυμωθήκαμε μέσα σε κρίσεις, σε διχόνοιες, σε περιόδους παρακμής και ενίοτε σε εις βάρος μας αδικίες. Όσο κι αν δεν μας αρέσει, όσο κι αν η ιστορία της ομάδας μας έχει όντως πολλές ευτυχισμένες στιγμές, κατακτήσεις τίτλων, ευρωπαϊκές επιτυχίες, καλό ποδόσφαιρο, η παρατεταμένη κρίση που περνά η ομάδα τα τελευταία χρόνια τη μικραίνει καθώς, πως να το κάνουμε, το μέγεθος μιας ομάδας είναι το προοδευτικό ισοζύγιο της αγωνιστικής της παρουσίας. Η αγάπη στην ομάδα όμως είναι ένα μυστήριο πράγμα. Για κάποιον αδιευκρίνιστο και μυστηριώδη λόγο οι κρίσεις την φουντώνουν αντί να την παγώνουν. Από μια σκοπιά ορθολογιστική μου φαίνονται ανόητα τα λόγια μου αυτά, κι όμως έτσι τα αισθάνομαι. Ένιωσα προχθές στο γήπεδο σαν ένα αγαπημένο πρόσωπο να με προσέβαλε κατάμουτρα, κι όμως τίποτα δεν άλλαξε ως προς το πως το βλέπω. Αποδέχομαι την ήττα στα πλαίσια του παιχνιδιού, πόσο μάλλον όταν είναι πέρα για πέρα δίκαιη. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι κι όμως δεν παύει να καλύπτει την ανάγκη μας να μένουμε νέοι. Ίσως και γι'αυτό οι νεότεροι είναι πιο αυστηροί απέναντι στις απογοητεύσεις.
Ποια είναι η σημερινή πραγματικότητα;
Η ομάδα μας δεν μπορεί να πρωταγωνιστήσει για πολλούς λόγους. Σημαντικότερος είναι ο οικονομικός. Μετά έρχεται η δικαιολογημένη σε σημαντικό βαθμό απώλεια της εμπιστοσύνης των φιλάλθων στα πρόσωπα που κρατούν τις τύχες της. Τα πράγματα που χωρίζουν ουσιαστικά τους οπαδούς της. Η λησμονιά μιας αυτοπεποίθησης που αναπτύσσεται μέσα από τις επιτυχίες. Η ενδυνάμωση των αντιπάλων της, ιδίως του ΟΣΦΠ, μέσα από τη διαρκή συμμετοχή στο Champions League, γεγονός που προσδίδει χρήμα και κυρίως αίγλη. Η ψαλίδα ανοίγει και δεν μπορούμε παρά να το συνειδητοποιήσουμε.
Υπάρχουν πολλές πληροφορίες στις οποίες ένας απλός φίλαθλος δεν έχει πρόσβαση. Μπορούμε να εικάζουμε για τις προθέσεις των ιδιοκτητών, το αν και κατά πόσο υπήρξαν λαθροχειρίες, το αν και κατά πόσο το παιχνίδι είναι καθαρό ή αν υποκρύπτονται άνομες συναλλαγές πίσω από τα μυστήρια αποτελέσματα. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αλλά κι αν ακόμα είμασταν δύσκολα θα μπορούσαμε να πράξουμε κάτι που να προσφέρει αποτέλεσμα.
Η σημερινή ιδιοκτησία δεν μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις των οπαδών αλλά δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Οι μελισσανήδηδες κι οι κοζώνηδες είναι για τους αφελείς, τέτοιους βέβαια έχουμε μπόλικους. Στα πλαίσια του financial fair play μπαίνουμε από το 2013 σε μια λεωφόρο χωρίς παράδρομους. Ακόμα κι αν τότε υπάρξουν οι κροίσσοι που θ'αποφασίσουν να μοιράσουν τα εκατομμύρια τους στην ομάδα, απλά δεν θα μπορούν. Η τελευταία κρίση μας πέτυχε στο χειρότερο χρονικά σημείο. Η ανοησία του Απόλλωνα Καλαμαριάς με τον Βάλνερ δεν μας στέρησε μόνο ένα πρωτάθλημα αλλά ίσως και την ίδια την επιβίωση.
Θεωρώ ότι υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι. Ο ένας είναι η πτώχευση. Η διάλυση της ΠΑΕ, η επανεκκίνηση από το μηδέν. Αυτός είναι δρόμος δύσβατος γιατί προϋποθέτει μαζική υποστήριξη της ομάδας και όχι παραίτηση στην απογοήτευση. Προϋποθέτει την πάταξη της -ενδημικής σ'εμάς- διχόνοιας και την μεταβίβαση των τυχών του συλλόγου στα χέρια των οπαδών. Ο άλλος είναι η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας και η αποδοχή της διαχείρισης χαμηλών τόνων και πόρων που θα σημάνει με τη σειρά της μακρά περίοδο αγωνιστικής ύπαρξης μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Κι ίσως κάποτε να το φέρει έτσι η τύχη ώστε να ξανάρθει το 1990. Στο κάτω κάτω όλες οι χούντες κάποτε πέφτουν.
Ας το δούμε απ'τη "θετική" σκοπιά. Οι αποτυχίες χτίζουν χαρακτήρα. Ο σύγχρονος ΑΕΚτζής μαθαίνει στα λίγα κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Αργά η γρήγορα θα έρθουν πάλι τα πολλά, τίποτα δεν κρατά για πάντα. Ίσως τότε η μακρά νηστεία που ζούμε σήμερα να μας έχει διδάξει ότι το να είσαι ΑΕΚτζής σημαίνει ότι ξέρεις να κερδίζεις αλλά αποδέχεσαι και την ήττα κι ότι το ανάστημα που μετρά είναι πρωτίστως το ηθικό.

Βοήθειά μας

Πήρα σήμερα μαζί μου στο γήπεδο τον πιτσιρικά ενός κουμπάρου μου. Οικογένεια ολυμπιακών αλλά ο Γιαννάκης έγινε μυστηριωδώς ΑΕΚτζής. Πρώτος του αγώνας της ΑΕΚ, η απόλυτη καταστροφή.
Είναι δύσκολα τα πράγματα, έχω την εντύπωση πως μετά την τεσσάρα που είχαμε ρίξει στον ΟΣΦΠ προ τριετίας κάποιος μας καταράστηκε. Η ομάδα δεν είναι τόσο κακή όσο παρουσιάζεται, είμαι βέβαιος γι'αυτό. Πρώτη φορά σκέφτηκα σοβαρά μήπως όντως γίνεται χοντρός τζόγος με το στοίχημα.
Σε κάθε περίπτωση πέρασα ως πιτσιρικάς τη δεκαετία του ΄80, μια χαρά και τρεις στενοχώριες ήταν τότε. Δεν θα ξενερώσω ποτέ!

Η σημασία του να είναι κανείς κύριος

Το ποδόσφαιρο είναι το πιο λαοφιλές άθλημα κι αυτό έχει τα καλά του και τα κακά του. Εντάξει, τα κακά είναι λίγο-πολύ γνωστά, ο οπαδισμός συνήθως συνδέεται με τη βία κυρίως γιατί τα λούμπεν στρώματα δύσκολα μπορεί να βρουν ένα γόνιμο τρόπο να διοχετεύσουν αυτά που τους καταπιέζουν στον ευρύτερο κοινωνικό τους βίο. Κι όμως μέσα από το ίδιο το ποδόσφαιρο, από τα είδωλα που γεννιούνται πάνω στο χορτάρι βγαίνουν άνθρωποι που με τη στάση τους χτυπούν τη βία πολύ αποτελεσματικότερα απ' ότι ολοκληρος ο κρατικός μηχανισμός (μα τι λέω; αυτός πατρονάρει τη βία!).
Στο Νίκο Λυμπερόπουλο αναφέρομαι. Είναι ένας άνθρωπος με ανάστημα τέτοιο που ο τελευταίος χουλιγκάνος δεν μπορεί παρά να το σεβαστεί. Θαυμάζω τα αθλητικά "είδωλα" που θεοποιούνται μέσα στο ιλλουστρασιόν περιβάλλον της αθλητικής δημοσιογραφίας και παρ' όλα αυτά δεν ενδίδουν στις προεξοφλημένες επιταγές του ρόλου τους. Το να μην πουλάς οπαδηλίκι είναι αρετή, ακόμα κι αν είσαι οπαδός, ακόμα κι αν τελικά οι δημοσιογράφοι ανακαλύψουν ένα τρόπο να μεταφράσουν τη στάση σου σε οπαδική. Θαυμάζω τους ανθρώπους που τηρούν στάση αξιοπρέπειας, που δεν επιτρέπουν πολλά πολλά, που δεν αλλοτριώνονται για να τους λατρέψουν οι λαϊφστυλίστες. Ο Λυμπερόπουλος δεν το παίζει ΑΕΚάρας, όπως δεν το έπαιξε Παναθηναϊκάρας. Σέβεται τον οπαδό, γι'αυτό και το ένστικτο του οπαδού τον αναγκάζει να επιστρέψει τον σεβασμό. Θαυμάζω τους ποδοσφαιριστές που δεν κάνουν καλλιτεχνικές κωλοτούμπες -τουλάχιστο κατ'εξακολούθηση- προκειμένου να κερδίσουν το πέναλτι ή το φάουλ, το πρόσκαιρο κέρδος που όμως θίγει την αξιοπρέπειά τους.
Δεν είμαι μονόχρωμος. Αυτό πίστευα και πιστεύω και για άλλους ποδοσφαιριστές, "εχθρικών ομάδων". Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης, είναι ένας απ'αυτούς. Τίμιος, ευθύς και αξιοπρεπής. Ποτέ δεν θυμάμαι να έκανε καραγκούνειο ή ακόμα και σαραβάκειο κολοτούμπα.
Κι ένας ακόμα. Πολλοί δηλαδή αλλά αυτός είναι επίκαιρος. Ο Τάσος Μητρόπουλος, ένας ποδοσφαιριστής που ταυτίζεται με τον Ολυμπιακό, που είχα πάθει σοκ (έκπληξης, όχι στενοχώριας) όταν είχε υπογράψει συμβόλαιο στην ΑΕΚ και που τίμησε την φανέλα με το παραπάνω. Και που έχοντας σήμερα πόστο στον ΟΣΦΠ προστάτεψε χτες του ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ από πλήθος χουλιγκάνων και πριν από λίγο καιρό δεν δέχτηκε να παριστάνει την κλαμμένη χήρα στα -όποια, δεν γνωρίζω- επεισόδια στη φυσούνα του ΟΑΚΑ στον αγώνα ΑΕΚ-ΟΣΦΠ.

Βγήκε ο διαχειριστικός, πρόσχωμεν

Α πα πα, 109 σελίδες, που για να τις διαβάσεις χρειάζονται 3 ώρες και για να τις αξιολογήσεις 3 βδομάδες. Είναι πάντως κάτι μαργαριτάρια τύπου VIRES DOO (σελ.99) που βγάζουν μάτι με τη μία. Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι ο κραυγαλέα λανθασμένος λογιστικός χειρισμός πλήθους κονδυλίων, πράγμα που δημιουργεί την εντύπωση πως -κοινώς- το λογιστήριο της ΠΑΕ ήταν για τα πανηγύρια, ωστόσο από την εμπειρία γνωρίζουμε ότι συνήθως τα λογιστήρια εκτελούν τις εντολές των αφεντικών τους και λειτουργούν ενίοτε ως τα εξιλαστήρια θύματα για τις συνέπειες των διοικητικών αποφάσεων.
Ίδωμεν, όρεξη νά'χει κανείς και να τα σκαλίσει με λεπτομέρεια.

Σκέφτομαι όμως το εξής. Ήδη καθ' όλο το χρονικό διάστημα αναμονής του διαχειριστικού ελέγχου υπήρξαν εκτεταμένες συζητήσεις για τις τυχόν ατασθαλίες που μπορεί να αποκαλυφτούν με την δημοσιοποίηση του ελέγχου. Ασφαλώς για όσες τυχόν ατασθαλίες προκύψουν, που απ' ότι φαίνεται ίσως κάποιες θα προκύψουν, θα διατυπωθεί από τους φιλάθλους η απαίτηση να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Για τους άθλιους κυβερνώντες των τελευταίων δεκαετιών, που στο κάτω-κάτω δεν διαχειρίστηκαν τα χρήματα μιας ιδιωτικής ΠΑΕ αλλά κατασπατάλησαν και κατέκλεψαν το δημόσιο χρήμα, πότε θα απαιτήσουμε την τιμωρία τους;

Αστέρας Τρίπολης-ΑΕΚ και τσιμπούρια στην οθόνη μου

Παρά την αρκετά καλή απόδοση της ομάδας δημιουργικά και παραγωγικά δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό του τύπου για την συνολική εικόνα. Η ΑΕΚ κυριάρχησε στο δεύτερο ημίχρονο, έπαιξε στρωτό και λογικό ποδόσφαιρο και ασφαλώς πρέπει να αναγνωρίσω ότι οι παίχτες προσπαθούν, πάει καιρός που έχω να δω στατική άμυνα με αναμονή του αντιπάλου χωρίς πίεση σε όλες τις γραμμές. Παρατήρησα πάντως και μια φοβική στάση του Αστέρα μετά το 0-1 και σκέφτομαι πως οι ομάδες που μέχρι τώρα δεν είχαν τέτοια στάση απέναντι στην ΑΕΚ, μας δημιούργησαν προβλήματα. Μεθαύριο δεν θα αντιμετωπίσουμε τον Καρέρα αλλά τον δαιμονισμένο Σισέ. Επιπλέον θα απουσιάζει ο Γεωργέας, ο Μανωλάς και -μάλλον- ο Καράμπελας, τα τρία τέταρτα δηλαδή της χτεσινής άμυνας. Νασούτι ή Δέλλας εναντίον Σισέ είναι μονομαχίες που με ψιλοφοβίζουν, κυρίως λόγω της ταχύτητας του τελευταίου.
Ο Σκόκο πήρε χτες κίτρινη κάρτα μετά από συνεχές μαρκάρισμα σε αντίπαλο που κατέληξε σε κλάδεμα. Έχω την εντύπωση πως το παιχνίδι του έχει γίνει πιο ορθολογικό, έχει αποκτήσει μια αμυντική διάσταση που πιστεύω πως είναι απαραίτητη, αποδεικνύεται αυτό νομίζω από τα κλεψίματα που τελευταία είναι περισσότερα. Ασφαλώς πολλοί οπαδοί θέλουν να βλέπουν τα τσαλιμάκια -κι εγώ το ίδιο- είμαι βέβαιος όμως ότι στο παιχνίδι της ΑΕΚ είναι πιο απαραίτητη από αυτά η ενεργητική άμυνα.
Πως θα είχε εξελιχθεί άραγε το χτεσινό παιχνίδι αν π.χ. είχε γίνει γκολ το σουτ του Λαδάκη; Είναι μια σκέψη που πάντα περνά από το μυαλό μου με την έννοια ότι η δόξα από την κατακραυγή απέχουν όσο τα τρία εκατοστά του "δοκάρι και μέσα" από το "δοκάρι και έξω". Γι'αυτό πάντα πηγή της αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας μου είναι περισσότερο η εμφάνιση και λιγότερο το αποτέλεσμα.

Τα τσιμπούρια είναι ακάρεα που χωρίζονται σε τρεις κυρίως οικογένειες: τις ιξωδίδες, τις αργασίδες και τις νουταλιελίδες. Όλα τα είδη ρέφονται με το αίμα των θυμάτων τους στο δέρμα των οποίων προσκολλώνται. Το γνωστότερο και ενοχλητικότερο είδος των τσιμπουριών είναι οι δημοσιογραφίδες. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα τσιμπούρια που τρέφονται σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους μόνο τρεις φορές, οι δημοσιογραφίδες βγάζουν τον αδόξαστο στα θύματά τους αφού δεν ξεκολλούν με τίποτα. Το έχει πει ο άνθρωπος -ο Σισέ- δέκα φορές ότι για την ώρα παραμένει στον ΠΑΟ αλλά τα τσιμπούρια κάθε φορά, σε κάθε ευκαιρία του κάνουν την ίδια ερώτηση. Τα ίδια έκαναν παλιότερα και στον Σκόκο. Επιτέλους, τι άλλο πρέπει να δούμε για να καταλάβουμε ότι οι εννέα στις δέκα λέξεις που γράφουν οι δημοσιογράφοι είναι ψέμματα ή προέρχονται εκ παρθενογεννέσεως γεροντομπεμπέκας;

Διαχειριστικός έλεγχος της ΠΑΕ ΑΕΚ και οι λαγοί μέσα στο καπέλο

Περιμένουμε απ' ότι ακούγεται τη Δευτέρα το πόρισμα του διαχειριστικού ελέγχου για την ΠΑΕ ΑΕΚ. Τι είναι όμως τελικά ο διαχειριστικός έλεγχος;

Ας υποθέσουμε ότι είσαι ο επενδυτής Χρυσοπούτσογλου και θέλεις να εξαγοράσεις την εταιρεία KASIDA ΑΕ του επιχειρηματία Ψωριαρέα. Επειδή δεν εμπιστεύεσαι τον Ψωριαρέα ζητάς από την εταιρεία ορκωτών ελεγκτών Hardavellas Ltd. να πραγματοποιήσει οικονομικό και διαχειριστικό έλεγχο στην KASIDA ΑΕ. Τι είδους έλεγχο λοιπόν θα κάνουν οι αστραπόγιαννοι της Hardavellas Ltd;
Όσον αφορά στον οικονομικό έλεγχο αυτό που θα κάνουν είναι να ελέγξουν την αξιοπιστία των οικονομικών καταστάσεων, αν και κατά πόσο είναι ειλικρινείς, δηλαδή αν οι δαπάνες είναι πραγματικές, αν υπάρχουν αποκρυβόμενα έσοδα, αν οι φόροι αποδίδονται κλπ.
Όσον αφορά στον διαχειριστικό έλεγχο θα ελέγξουν τις διαδικασίες και τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να λειτουργήσει η επιχείρηση στο αντικείμενο δραστηριότητάς της. Αν οι μέθοδοι δηλαδή ήταν επαρκείς, αν υπήρξαν παραλείψεις, αν η χρηματική διαχείριση ήταν χρηστή.

Δεδομένου ότι έχει προηγηθεί ο οικονομικός έλεγχος της ΠΑΕ ΑΕΚ δύσκολα μπορεί να αναδειχθεί κάποιο σκανδαλώδες ζήτημα που θα άπτεται εικονικών ή πλαστών στοιχείων, "ξεπλύματος" δηλαδή με τέτοιο τρόπο. Τι περιμένουμε λοιπόν να ακούσουμε; Πιθανόν ότι ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα σε επιλογές που αποδείχτηκαν λίγες ή ακόμα ότι δεν υπήρχαν μέθοδοι τέτοιες που να διασφαλίζουν την κεφαλαιακή επάρκεια και την τήρηση ικανών δεικτών βιωσιμότητας. Το σίγουρο -κατά τη γνώμη μου- είναι ότι αν γίναν ατασθαλίες αυτές δεν θα έγιναν με άπλωμα του χεριού στο ταμείο, αυτό θα ήταν αναμενόμενο σε μια προσωπική εταιρεία. Πιθανόν να έγιναν με τη διαδικασία υπερτιμολογήσεων ή αναθέσεων. Αν κάτι τέτοιο έγινε φαντάζομαι ότι θα φανεί στο διαχειριστικό έλεγχο. Σίγουρα όμως οι διαρρεόμενες πληροφορίες περί "σημείων και τεράτων" θα αποδειχτούν -ως συνήθως- δημοσιογραφικές αερολογίες. Τουλάχιστον κάτι τέτοιο φαντάζομαι, καθώς δεν μπορώ να διανοηθώ ότι οι μέτοχοι που από τη μία έβαζαν χρήμα στην ΠΑΕ το έπαιρναν πίσω με παράνομες και επικίνδυνες -γι'αυτούς- μεθόδους (αλλιώς γιατί να το έβαζαν από την αρχή;), όπως δεν θέλω να πιστέψω ότι ο Ντέμης Νικολαΐδης είχε καμιά ανάγκη να βγάλει χρήμα με τέτοιο τρόπο. Αν είχε κάποια ανάγκη αυτή πιστεύω ότι ήταν να κερδίσει τη δόξα που θεωρούσε ότι του αναλογούσε. Το αν είμαι αφελής πάντως δύσκολα θα το δείξει η ιστορία γιατί πάντα υπάρχουν τρόποι να κρύβονται οι λοβιτούρες, τουλάχιστον από το πόπολο, όπως άλλωστε υπάρχουν τρόποι να διαρρέονται πληροφορίες για ανύπαρκτα σκάνδαλα.

Ο Χαρδαβέλλας και οι πετρελαιοπηγές κάτω από τη Νέα Φιλαδέλφεια!

Χτες το βράδυ ο "εμπειρότατος και καταξιωμένος" κατά τα λεγόμενα δημοσιογράφου ΑΕΚτζήδικου σάϊτ Χαρδαβέλλας ασχολήθηκε με τα καυτά ζητήματα της ΑΕΚ. Ο άνθρωπος είναι βέβαια ο βεζύρης της trash tv οπότε αντίστοιχης αξίας ήταν η εκπομπή του, αυτή όμως ζητά ο λαός....
Άντεξα δέκα λεπτά να παρακολουθώ, είχε μεγάλη πλάκα όταν έσκιζε τα ρούχα του για τους 15 προπονητές που αναφέρονται στο προσάρτημα του ισολογισμού του 2009. Χτυπιόταν για το μέγα σκάνδαλο σαν να μην ήταν "εμπειρότατος και καταξιωμένος" που θά'πρεπε να γνωρίζει ότι υπάρχουν 6 ομάδες (Juniors, παμπαίδες, παίδες, έφηβοι, U17 και U20) πέραν των επαγγελματιών και της δεύτερης ομάδας κι ότι εκτός των βασικών προπονητών υπάρχουν οι βοηθοί και οι προπονητές τερματοφυλάκων (καμιά 20αριά και πλέον θα έπρεπε να είναι!).
Το κρίσιμο ζήτημα στα περί ΑΕΚ είναι το καθεστώς financial fair play, δεν γνωρίζω αν έχει μπεί κανείς στον κόπο να το διαβάσει, είναι εδώ. Για πάμε στις σελίδες 14-21, δεν είναι αγγλικά για πυρηνικούς φυσικούς, ο καθείς μπορεί να τα καταλάβει: Συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την αδειοδότηση, μεταξύ αυτών για το στελεχικό δυναμικό, από τον προπονητή τερματοφυλάκων των παίδων μέχρι το λογιστή και την καφετζού. Πήξαμε στη σαχλαμάρα με τα εργατικά κόστη της ΠΑΕ, κι απ' την τσέπη μας να τα πληρώναμε δεν θα κάναμε έτσι. Υπάρχουν προδιαγραφές, τελεία και παύλα.
Το έγραψα και στο ΑΕΚ365, το ξαναλέω μπας κι ακούσει κανείς και ξαναγυρνώ στα αυγά μου γιατί μου ανεβαίνει η πίεση. Μετά την 1/1/2013 οι ποδοσφαιρικές εταιρείες που υπάγονται στην UEFA θα δικαιούνται να πραγματοποιούν τόσα έξοδα όσα έσοδα έχουν. Στην έννοια του εσόδου δεν περιλαμβάνονται οι χρηματοδοτήσεις πάσης φύσεως (δάνεια από μετόχους, αυξήσεις ΜΚ, τραπεζικά δάνεια κλπ.) αλλά μόνο αυτά που προέρχονται από την εμπορική δραστηριότητα της εταιρείας (εισιτήρια, έσοδα από συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, διαφημίσεις, αποτελέσματα εκκαθάρισης πώλησης παικτών ως πάγια στοιχεία, royalties εμπορικών σημάτων κλπ.). Όποιες ποδοσφαιρικές εταιρείες δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις προδιαγραφές "UEFA Club Licensing and Financial Fair Play Regulations" θα παίρνουν τον πούλο από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ήδη από την περίοδο 2013/14. Όποιος δεν τα καταλαβαίνει ας ρωτήσει οικονομολόγο (ανοίξαμε και σας περιμένουμε). Άρα αυτό που προέχει σήμερα είναι η προσπάθεια εξορθολογισμού των δαπανών, το συμμάζεμα του χρέους, και -αν είναι δυνατόν- η ανέγερση γηπέδου.