Αστέρας Τρίπολης-ΑΕΚ και τσιμπούρια στην οθόνη μου

Παρά την αρκετά καλή απόδοση της ομάδας δημιουργικά και παραγωγικά δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό του τύπου για την συνολική εικόνα. Η ΑΕΚ κυριάρχησε στο δεύτερο ημίχρονο, έπαιξε στρωτό και λογικό ποδόσφαιρο και ασφαλώς πρέπει να αναγνωρίσω ότι οι παίχτες προσπαθούν, πάει καιρός που έχω να δω στατική άμυνα με αναμονή του αντιπάλου χωρίς πίεση σε όλες τις γραμμές. Παρατήρησα πάντως και μια φοβική στάση του Αστέρα μετά το 0-1 και σκέφτομαι πως οι ομάδες που μέχρι τώρα δεν είχαν τέτοια στάση απέναντι στην ΑΕΚ, μας δημιούργησαν προβλήματα. Μεθαύριο δεν θα αντιμετωπίσουμε τον Καρέρα αλλά τον δαιμονισμένο Σισέ. Επιπλέον θα απουσιάζει ο Γεωργέας, ο Μανωλάς και -μάλλον- ο Καράμπελας, τα τρία τέταρτα δηλαδή της χτεσινής άμυνας. Νασούτι ή Δέλλας εναντίον Σισέ είναι μονομαχίες που με ψιλοφοβίζουν, κυρίως λόγω της ταχύτητας του τελευταίου.
Ο Σκόκο πήρε χτες κίτρινη κάρτα μετά από συνεχές μαρκάρισμα σε αντίπαλο που κατέληξε σε κλάδεμα. Έχω την εντύπωση πως το παιχνίδι του έχει γίνει πιο ορθολογικό, έχει αποκτήσει μια αμυντική διάσταση που πιστεύω πως είναι απαραίτητη, αποδεικνύεται αυτό νομίζω από τα κλεψίματα που τελευταία είναι περισσότερα. Ασφαλώς πολλοί οπαδοί θέλουν να βλέπουν τα τσαλιμάκια -κι εγώ το ίδιο- είμαι βέβαιος όμως ότι στο παιχνίδι της ΑΕΚ είναι πιο απαραίτητη από αυτά η ενεργητική άμυνα.
Πως θα είχε εξελιχθεί άραγε το χτεσινό παιχνίδι αν π.χ. είχε γίνει γκολ το σουτ του Λαδάκη; Είναι μια σκέψη που πάντα περνά από το μυαλό μου με την έννοια ότι η δόξα από την κατακραυγή απέχουν όσο τα τρία εκατοστά του "δοκάρι και μέσα" από το "δοκάρι και έξω". Γι'αυτό πάντα πηγή της αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας μου είναι περισσότερο η εμφάνιση και λιγότερο το αποτέλεσμα.

Τα τσιμπούρια είναι ακάρεα που χωρίζονται σε τρεις κυρίως οικογένειες: τις ιξωδίδες, τις αργασίδες και τις νουταλιελίδες. Όλα τα είδη ρέφονται με το αίμα των θυμάτων τους στο δέρμα των οποίων προσκολλώνται. Το γνωστότερο και ενοχλητικότερο είδος των τσιμπουριών είναι οι δημοσιογραφίδες. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα τσιμπούρια που τρέφονται σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους μόνο τρεις φορές, οι δημοσιογραφίδες βγάζουν τον αδόξαστο στα θύματά τους αφού δεν ξεκολλούν με τίποτα. Το έχει πει ο άνθρωπος -ο Σισέ- δέκα φορές ότι για την ώρα παραμένει στον ΠΑΟ αλλά τα τσιμπούρια κάθε φορά, σε κάθε ευκαιρία του κάνουν την ίδια ερώτηση. Τα ίδια έκαναν παλιότερα και στον Σκόκο. Επιτέλους, τι άλλο πρέπει να δούμε για να καταλάβουμε ότι οι εννέα στις δέκα λέξεις που γράφουν οι δημοσιογράφοι είναι ψέμματα ή προέρχονται εκ παρθενογεννέσεως γεροντομπεμπέκας;